ปัจฉิมพุทโธวาท
หนฺททานิ ภิกฺขเว อามนฺตยา มิโว
วยธมฺมา สงฺขารา
อปฺปมาเทน สมฺปาเทถ.
ภิกษุทั้งหลาย บัดนี้ เราขอเตือนพวกเธอว่า สังขารทั้งหลาย
มีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา
ขอพวกเธอทั้งหลาย จงยังประโยชน์ตนและประโยชน์ท่าน
ให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาทเถิด.
(มหาปรินิพพานสูตร. ๑๐/๑๔๘)
อนิจฺจา วต สงฺขารา อุปฺปาทวยธมฺมิโน
อุปฺปชฺชิตฺวา นิรุชฺฌนฺติ เตสํ วูปสโม สุโข.
สังขารทั้งหลาย ไม่เที่ยงหนอ
มีอันเกิดขึ้นและเสื่อมไปเป็นธรรมดา
เกิดขึ้นแล้ว ย่อมดับไป
ความเข้าไประงับแห่งสังขารทั้งหลายเหล่านั้นเป็นสุข.
(มหาปรินิพพานสูตร. ๑๐/๑๔๙)
.......................................
ปัจฉิมพุทโธวาท
ภิกษุ ทั้งหลาย คลายความเขลา
บัดนี้เรา ขอเตือนเธอ กันเผลอไผล
ว่าสังขาร ทั้งหลาย มีหมายใจ
มีเสื่อมไป เป็นธรรมดา อย่ากังวล
เธอจงยัง ประโยชน์ตน ประโยชน์ท่าน
จงมุ่งมั่น ให้ถึงพร้อม ยอมฝึกฝน
ด้วยความไม่ เผลอสติ ผลิกมล
ประมาท...ตน จนไม่คิด พิจารณา
(มหาปรินิพพานสูตร. ๑๐/๑๔๘)
สังขาร ทั้งหลาย หมายเกิดก่อ
ไม่เทียงหนอ สักอย่าง ทางใฝ่หา
มีเกิดขึ้น และเสื่อมไป เป็นธรรมดา
เกิดขึ้นมา แล้วย่อมดับ ลับลาไป
ความเข้าไป ระงับ ดับสงสาร
แห่งสังขาร ทั้งหลาย คลายสงสัย
เหล่านั้น..พลัน พ้นทุกข์ คลุกหทัย
เป็นสุข...ใจ สงบเย็น เช่นนิพพาน
(มหาปรินิพพานสูตร. ๑๐/๑๔๙)
